ในวัยเด็ก พ่อของเขาได้พาเขาเข้าเรียนวิชาคณิตศาสตร์ที่เมืองดีฌงและนำไปฝากตัวไว้กับกองพลปืนใหญ่ภายใต้บังคับบัญชาของนโปเลียน โบนาปาร์ต ตัวนโปเลียนเห็นคุณค่าของมาร์มงจึงให้มาร์มงติดตามเขาไปทำศึกที่เมืองตูลง

ต่อมา เขาได้ติดตามนโปเลียนทำศึกที่อิตาลีและอิยิปต์ ในปี ค.ศ. 1799 มาร์มงถูกเรียกตัวกลับเนื่องจากเกิดการรัฐประหารขึ้นในฝรั่งเศส มาร์มงได้บัญชาการรบในยุทธการมาเรนโกเพื่อป้องกันกองทัพของออสเตรีย เมื่อได้รับชัยชนะ เขากลายเป็นผู้ตรวจการทั่วไปของปืนใหญ่ใน ค.ศ.1801 ในและเจ้าหน้าที่ใหญ่ของกองเกียรติยศในปี ค.ศ. 1804 แต่ในครั้งนั้นเขารู้สึกผิดหวังมากที่ไม่มีชื่อของเขาในรายชื่อตำแหน่งจอมพล

ค.ศ.1805 เขาได้รับคำสั่งให้ไปราชการศึกที่ยุทธการที่อุล์ม จากนั้นเขาก็เดินทางไปครอบครองแดลเมเชียกับกองทัพของเขาและยึดครองสาธารณรัฐรากูซา สำหรับห้าปีถัดไปเขาเป็นทหารและเจ้าเมืองของแดลเมเชียและร่องรอยของชีวิตที่ดีของเขายังคงอยู่รอดทั้งในงานสาธารณะที่ดีและในความทรงจำของประชาชน ในปี ค.ศ. 1808 เขาเป็นดยุคแห่งรากูซา

ในช่วงสงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่ห้า มาร์มงสามารถเอาชนะกองทัพออสเตรียได้ในการรบแดลเมเชียของเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1809 และสามารถจับผู้บัญชาการฝ่ายศัตรูได้ เขามาทันในการรบที่วากรัมแต่ถูกทหารของอาร์ชดยุคคาร์ลแห่งออสเตรียเข้าโอบล้อมจนตกอยู่ในสภาวะคับขัน ในที่สุดกำลังเสริมของนโปเลียนก็มาถึงและได้รับชัยชนะ นโปเลียนแต่งตั้งให้เขาเป็นจอมพลถึงแม้เขาจะพูดว่า "ระหว่างตัวคุณเองคุณยังไม่ได้ทำอะไรมากพอที่จะปรับตัวเลือกทั้งหมด" จนทำให้เหล่าทหารพร้อมใจกันพูดว่า

ท่านมักโดนาลด์เป็นทางเลือกของฝรั่งเศส

ท่านอูดีโนเป็นทางเลือกของทหาร

และท่านมาร์มงเป็นทางเลือกของมิตรภาพ